7 اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی که باید بدانید

1 ۴۷۵

بعضی از اشتباهات ساده مثل همین تپق زدن ها در سخنرانی، اهوم و اهم گفتن های طولانی مدت یا استفاده از تکه کلام های همیشگی و خسته کننده، خط پایان سخنرانی شما نیستند. ای بسا چنین اشتباهاتی با یک متن غنی و مفید جبران وبرای همیشه بخشوده شوند. اما در این میان اشتباهات دیگری هم وجود دارند که خیلی مهلک تر و خطرناک تر هستند. به زبان دیگر تعدادی اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی وجود دارند که در صورت ارتکاب آن ها، تقریبا هیچ راه برگشتی وجود ندارد! در چنین مواردی باید قید آن سخنرانی را بزنید؛ چون تقریبا توجه و تمرکز مخاطب را از دست داده اید.

بی هدف سخن گفتن، بدون شوق حرف زدن و عدم ایجاد این اشتیاق در مخاطب و عدم آمادگی، هیچ کدام به اندازه اشتباهات نابخشودنی در سخنرانی عمومی که در ادامه بررسی می کنیم روی کیفیت کار شما اثرگذار نخواهند بود. اگر شما هم مشتاق آشنایی با این اشتباهاتی هستید که شاید بارها مرتکب می شدید و اصلا به آن ها توجه نکرده بودید، دانشگاه زندگی شما را به خواندن این مطلب دعوت می کند.

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

اگر احیانا شما هم دچار این اشتباهات شده اید اصلا جای نگرانی نیست! هر یک از اشتباهاتی را که در ادامه می خوانید با استفاده از راه های نجات از اشتباهات مهلک در سخنرانی که پیش از این بررسی کردیم جبران کنید!

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

اشتباه مهلک اول: تنبلی سخنران

سخنرانی چه در جمع رسمی و چه در میان جمعیتی که اصطلاحا خودمانی هستند و رودربایستی با آن ها نداریم نیازمند تلاش مکرر برای بهبود کیفیت هستند. چند درصد از ما به عنوان سخنران، چند روز پیش از هر سخنرانی تمرین می کنیم و به بهبود و به روزرسانی اطلاعات گذشته خود می پردازیم؟

اگر شما هم از آن سخنرانان تنبلی هستید که همواره به تکیه بر اطلاعات گذشته و قدیمی خود سخن می گویند، می توانید با استفاده از راه های زیر بر تنبلی خود غلبه کنید:

  • شرکت در سخنرانی های دست اول کشور ( نظیر کارگاه های بازآموزی، همایش و کنگره ها)
  • گوش دادن به سخنرانی صوتی و تصویری سخنرانان و تقلید از سبک سخنرانی آن ها
مشاهده مقاله  نحوه ارائه موفق یک سخنرانی از روی متن

اشتباه مهلک دوم: حسادت سخنران

اشتباه نابخشودنی دوم در سخنرانی، حسادت سخنران است که انگار تیشه به ریشه توانایی های سخنران می زند. حس حسادت عموما در آن دسته از سخنرانانی ایجاد می شود که تصور می کنند توانایی شخصی رقبا آن ها در سخنرانی، عمدتا یک استعداد ذاتی بوده است. حتما تا به حال این جمله را در وصف رقبا خود از دوستان خود شنیده اید که می گویند:

  • فلان سخنرانی خیلی خوش شانس است؛ انگار سخنران زاده شده است!
  • این قدر پشتش به بقیه گرم است که سخنرانی برایش مثل آب خوردن شده است

این دسته از سخنرانانی که دچار حسادت نسبت به رقبا می شوند را می توان از راه های زیر شناخت:

  • عموما متن سخنرانی برای مخاطب آشنا است. یعنی داستان و سیر سخنرانی یا کپی برداری شده یا به تقلید از سخنرانان دیگر تنظیم شده است
  • اسلایدها پاورپوینت با کیفیت پایین و معمولا به صورت کپی برداری شده دیده می شوند. هیچ خلاقیتی در تولید اسلایدها دیده نمی شود و نشانی از اختصاصی بودن آن برای سخنران وجود ندارد
  • همه چیز از جمله سبک حرف زدن یا حرکات سخنران آشنا است و هیچ اصالتی دیده نمی شود

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

به همین خاطر است که خود سخنرانی که با تقلید از دیگران، سخنرانی خود را تنظیم کرده است عموما احساس اضطراب دارد و عصبانی به نظر می رسد. اصالت در انتقال پیام، از عادات سخنرانان حرفه ای است.

اشتباه مهلک سوم: حرص سخنران

حریص بودن، سومین اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی است. سعی نکنید همه چیز را با هم و یک جا به خورد مخاطب بدهید. مخاطبان شما نه کاملا از مباحث شما بی اطلاع هستند و نه کاملا به آن چه که قرار است درباره آن سخن بگویید مسلط می باشند. تلاش هر چه بییشتر شما برای ارائه مطالب بیشتر و برقراری تعامل با مخاطب گاهی نتیجه عکس می دهد. نسبت به این ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات خود حریص نباشید.

مشاهده مقاله  باور به خود

اشتباه مهلک چهارم: اشتها بیش از حد سخنران

سخنران با اشتها زیاد، همان سخنرانی است که فکر می کند اسلاید بیشتر یعنی سخنران حرفه ای تر و داناتر است! این سخنرانان به شدت به ارائه آمار فراوان، اسلایدهای بیشتر، اطلاعات پیچیده تر و ذکر جزئیات متمایل هستند.

سخنرانانی که بیش از حد برای تبادل اطلاعات اشتها نشان می دهند همچون مسافری هستند که پرداختن به جمع آوری وسایل غیرضروری، او را از بسته بندی لوازم ضروری سفر بازمی دارد! تحقیقات شناختی حجم اطلاعات را برای جذب مخاطب محدود کرده است. بارگذاری بیش از حد اطلاعات میزان جذب آن ها را توسط مخاطب پایین می آورد.

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

اشتباه مهلک پنجم: بی وفایی سخنران

برای شما هم پیش آمده پای بحث یک سخنران نشسته باشید و راس ساعت پایان سخنرانی با این جمله رو به رو شوید: ساعت چند است؟ من هنوز نصف حرف هایم مانده است. یا جملات مشابه دیگری مثل “هنوز به جاهای خوب سخنرانی نرسیده ایم” یا “بگذارید ادامه بحث را نیم ساعت دیگر بعد از استراحت ادامه دهیم”.

زمانبندی در سخنرانی از اهم مهمات است؛ خصوصا وقتی سخنرانی در فضای باز باشد و بابت کنترل جمعیت و روند سخنرانی، چالش های زیادی پیش روی شما قرار داشته باشد.

اشتباه مهلک ششم: اوقات تلخی زیاد سخنران

به عنوان یک سخنران، در سخت ترین شرایط و حتی زمانی که فضای انتقادی و بازخوردها در سخنرانی چندان باب میل شما نیستند باید کنترل خشم خود را به دست گیرید. نگذارید عوامل محرک زیر برای خشمگین شدن در شما انگیزه ایجاد کنند:

  • وقتی که مرتکب اشتباهات کلامی می شوید و با سرزنش خودتان سعی دارید توجه و حس دلسوزی مخاطبان را بخرید
  • وقتی که با سخنان طعنه آمیز کسی رو به رو می شوید که سعی دارید با بحث های جانبی، نظم جلسه را بر هم زند
  • وقتی که کسی با سوالاتش قصد دست انداختن شما را دارد و شما در تلاش هستید طعمه او برای رسیدن به اهدافش نشوید
مشاهده مقاله  راهنما کامل طراحی و تنظیم عنوان اسلایدها در سخنرانی

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

اشتباه مهلک هفتم: غرور سخنران

هفتمین اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی در سخنرانی دیده می شود که تصور می کند سخنرانی صرفا جایگاه برای ابراز او و دستاوردهای او می باشد. این سخنرانی که گرفتار غرور شده است باید بداند:

  • صحنه سخنرانی هرگز جایی برای تبلیغ شما و خواسته هایتان نیست
  • سخنرانی ابدا درباره شخص شما برپا نشده است
  • سخنرانی هرگز درباره نام تجاری و اسم و رسم شما نیست که بخواهید در یک سخنرانی عمومی از عناصر سه بعدی لوگو و شهرتتان استفاده کنید!

در عوض سخنرانی جایی برای:

  • تبادل اطلاعات شما با مخاطبان است
  • جایی برای آشنایی بیشتر و برقراری همکاری های گسترده تر است
  • جایی برای شناخت افکار و استعدادهای تازه است؛ نه به رخ کشیدن داشته های شخصی

چند اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی

مختصر و مفید:

به عنوان سخنرانی که از 7 اشتباه نابخشودنی در سخنرانی عمومی آگاهی نسبی پیدا کرده است از این به بعد می دانید که:

  1. باید قبل از سخنرانی آمادگی کافی را کسب کرده و ترجیحا علم خود را به روز کرده باشید ( تنبلی)
  2. می توانید به صورت اختصاصی و با سبک و سیاق خودتان مطالب را به مخاطبان ارائه دهید (حسادت)
  3. به محدوده زمانی که در اختیارتان قرار گرفته است احترام می گذارید (بی وفایی نسبت به قوانین)
  4. خشم خود را به مخاطبان تحمیل نمی کنید (اوقات تلخی سخنران)
[تعداد: 0    میانگین: 0/5]
1 Comment
  1. رضا توکلی

    جالب بود. ممنون از مطالب خوبی که قرار میدین

نظر خود را بنویسید

Your email address will not be published.