همه ما تجربه ایستادن در مقابل دیگران، تحمل حجم عظیمی از اضطراب و مشکلات ناشی از آن را در طول دوران تحصیلمان بابت ارائه کنفرانس در کلاس داشته‌ایم. اصل کنفرانس دادن کار دشواری نیست اما حضور دیگران باعث می‌شود فضایی علیه روحیه خودانگیزشی افراد ایجاد شود که تمام اعتماد به نفس را سرکوب می‌نماید.
یکی از راه حل‌هایی که برای برطرف کردن استرس قبل از ارائه کنفرانس در مجامع علمی، کلاس درس، همایش و کنگره‌ها دچار آن می‌شویم استفاده از روابط اجتماعی قوی در طول ارائه است. روابطی که به صورت توام با فن بیان و البته با رعایت نکاتی دیگر از جمله انتخاب موضوع جذاب برای کنفرانس به تقویت اعتماد به نفستان کمک می‌کنند.
برای یادگیری این نکات و خداحافظی با عادت‌های ناپسندی که خواسته یا ناخواسته در طول سخنرانی درگیر آن‌ها می‌شوید این مطلب را از دست ندهید.
4 عادت بد در ارائه کنفرانس که باید از آن‌ها دوری کنید
کنفرانس نه فقط در کلاس بلکه برای کارمندان و اغلب کسانی که برای کسب موقعیت شغلی بهتر لحظه‌شماری می‌کنند دست کمی از یک کابوس شبانه ندارد. شما حین ارائه سمینار تفاوتی با سخنرانی که قرار است یک جمع بزرگ با انواعی از سلایق را مدیریت کند ندارید. در عین حال اتفاقا باید به اندازه مهارت‌های یک سخنران در انتقال قابل فهم داده‌ها مهارت کسب کنید تا بتوانید از جاده پر فراز و نشیبی که در مقابلتان قرار گرفته عبور کنید.
برخی از عادت‌هایی که باید خیلی زود از آن‌ها دست بکشید عبارتند از:
خاموش کردن روشنایی سالن در طول کنفرانس
خیلی از اوقات تمایل داریم به هر دلیلی که آن را غالبا دیده شدن اسلایدها مطرح می‌کنیم برق‌ها خاموش باشند. ظاهرا این کار شاید به این دلیل باشد مثلا برای تهیه اسلایدها زحمات زیادی کشیده شده است و مخاطب باید بتواند در تاریکی جزئیات آن را مشاهده نماید. اما اگر از ما بپرسید می‌گوییم برای ارائه کنفرانس هرگز چراغ‌ها یا روشنایی سالن نباید خاموش شود!
اگرچه بسیاری از دانش‌آموزان، دانشجویان و شاغلان به دلیل مشاهده بهتر اسلایدها اقدام به خاموش کردن آن‌ها می‌کنند اما حقیقت چیز دیگری است. خاموش بودن روشنایی در واقع باعث اعتماد به نفس بیش‌تر در گوینده می‌شود تا کم‌تر مجبور باشد به چشمان مخاطبان زل بزند.
با خاموش کردن برق‌ها یکی از مهم‌ترین پیش‌نیازهای یک سخنرانی موفق یعنی تماس چشمی و ارتباط موثر از طریق زبان بدن نادیده گرفته می‌شود. این موضوع باعث می‌شود تا اتصال یا پیوند سخنران و مخاطب به حداقل برسد.
تمرکز بیش از حد روی یکی از بخش‌های سخنرانی
از دیدگاه بسیاری از سخنرانان مطرح دنیا، یک سخنرانی که در قالب کنفرانس هم ارائه می‌شود نظیر یک سه‌پایه، سه رکن دارد:
- محتوای سخنرانی
- نحوه ارائه محتوا
- محتوای تصویری
گاهی سخنرانان به صورت بی‌وقفه روی محتوا تمرکز می‌کنند و مدام اطلاعات به بحث موجود تزریق می‌نمایند. گاهی هم آن قدر روی محتوای تصویری تمرکز می‌کنند که به قول معروف از آن طرف بوم می‌افتند و از بحث اصلی منحرف می‌شوند. این در حالی است که تمام پایه‌ها یا ارکان سخنرانی بخشی از این سه پایه هستند و اگر قرار فقط یک پایه باشد نادیده گرفته شود این سه پایه لنگ می‌زند.
بهترین راه حل برای کنار گذاشتن این عادت‌ها در طول ارائه کنفرانس به خاطر سپردن یک اصل مهم است: تمرکز روی یادگیری اهمیت تمام این سه رکن در طول سخنرانی. تمام روش‌هایی که تا کنون برای سخنرانی به کار برده‌اید را آنالیز کنید. از شیوه تهیه متن سخنرانی تا ارائه آن. این که چه طر تعداد اسلایدهای سخنرانی تنظیم شوند و یا هر یک از موارد مهم چه طور داخل هر اسلاید جای‌گذاری شود.
پرهیز از موضوعات آموزنده با بار اطلاعاتی برای کنفرانس
معمولا انتخاب موضوع سخنرانی دشوار است. موضوعات مختلفی برای یک ارائه قوی وجود دارد اما این دیدگاه منفی و اشتباه در میان اغلب افراد وجود دارد که موضوعات آموزنده و حاوی بار اطلاعاتی بالا برای مخاطب خسته‌کننده است. اگرچه این موضوع تا حدی حقیقت دارد اما این هنر سخنران است که بتواند سردی، خشکی و خسته‌کنندگی موضوعات را برطرف نماید. اما چگونه؟
تکنیک‌های زیادی قبلا برای جذاب‌تر شدن سخنرانی معرفی کرده‌ایم. یکی از این ترفند‌ها تکنیک ساندویچ در سخنرانی است. به این شکل که حجم زیادی از مطالب با ترفندهای هوشمندانه نظیر یک ساندویچ فشرده و البته پربار می‌شوند. راه حل دیگر مشارکت مستقیم مخاطبان در چنین مباحثی است که هم به جنب و جوش بحث کمک می‌کند و هم از خستگی مخاطب جلوگیری می‌نماید. ترفند داستان‌سرایی هم در این زمینه کمک می‌کند تا بحث جذاب‌تر از همیشه پیش برود.
انتخاب غیرحرفه‌ای موضوعات برای کنفرانس
ارائه کنفرانس موفق ارتباط به شدت تنگاتنگی به موضوع انتخاب شده دارد. موضوع کنفرانس در وهله اول باید برای خود سخنران جذابیت داشته باشد. خیلی از اوقات علاقمندی سخنران به موضوع باعث می‌شود تا تلخی و خشکی بحث از بین برود.
بنابراین ابتدا به سراغ موضوعی بروید که برای خودتان ارزشمند، مهم و جذاب باشد. اگر موضوع خسته کننده باشد شما آینه‌ای می‌شوید که تمام احساسات منفی را به مخاطب نیز منتقل می‌کند.
یه تجربه برای اشتراک گذاری دارم. در سخنرانی ها به حساسیت های مذهبی و سیاسی توجه کنید و طبق عادت مدام حرفهای سیاسی نزنید.
سپاسگزارم