روان شناسان معتقدند مطمئن حرف زدن مهارت رسیدن به بهترین نتیحه از صحبت کردن نیست؛ مهارت کسب نتیجه و شناخت راه های رسیدن بدان است. با اعتماد به نفس و اطمینان صحبت کردن مهارت شگفت انگیزی است که ممکن است با دیدن آن در وجود به حال خود تاسف بخوریم. بیش تر اوقات دیدن طرز حرف زدن کسانی که با کلمات و لحن خود بقیه را جادو می کنند باعث می شود به حال آن ها غبطه بخوریم و این معما در ذهنمان شکل بگیرد که چرا ما نمی توانیم شبیه این آدم ها باشیم. اما به هر حال هر کمبودی هم که در وجود ما داشته باشد و کسانی در این دنیا باشند که از همان بدو تولد به عنوان گوینده مطمئن و باهوشی پا به این جهان گذاشته باشند ما هم می توانیم تکنیک ها لازم را برای این که حس اطمینان را به بقیه منتقل کنیم یاد بگیریم!
همان طور که شما و همه سخنرانان متبحر دنیا می دانند بخش زیادی از اطمینان و اعتماد به نفس افراد به ظاهرشان باز می گردد؛ کما این که افرادی با ظاهر دلچسب و درجات قابل قبولی از زیبایی اعتماد به نفس بالایی هم در صحبت کردنشان دیده می شود. اما قطعا اگر سبک و سیاق سخن گفتن ما تغییر یابد این اعتماد به نفس خود به خود در طول صحبت کردن ظهور می یابد؛ بدون این که بخواهیم به ظاهر و تیپ و لباس خود متکی باشیم.
سخنوران معروف دنیا و گویندگان یا مجریان برتر از راه های مشخص و شناخته شده ای برای این که در یک گفتگو مطمئن و هوشمند به نظر آیند استفاده می کنند. همین موضوع باعث شد نگاه ما برای گردآوری این پست به سمت تکنیک های فن بیان که در این زمینه به ما کمک خواهند کرد معطوف شوند. تکنیک هایی که در دانشگاه زندگی با شما به اشتراک می گذاریم.
تکینک های فن بیان برای این که گوینده مطمئن و باهوشی به نظر آییم
شاخ و برگ های اضافی را هرس کنید!
در طول گفتگو سوژه مورد نظر ما به سان یک نهال رو به رشد است که هر چه پیش می رویم و توضیحات بیش تری ارائه می دهیم این نهال بزرگ تر می شود. در پایان مباحثه نهال ما به درخت پرباری تبدیل شده است که دیگران قادر هستند از میوه های این درخت نتیجه گیری کنند و به یک جواب مشخص برسند. در این بین ممکن است توضیحات اضافی و برخی از کلمات رد و بدل شوند که دسترسی مخاطب ما را به میوه این درخت دشوار کنند. این کلمات همان شاخ و برگ های اضافی هستند که هر چه زودتر باید آن ها را هرس و حذف کنیم!
افراد دروغگو برای اثبات حرف های خود و باورپذیر کردن آن ها یک جمله کوتاه یک دقیقه ای را به واسطه همین شاخ و برگ های اضافی به یک بحث چندین دقیقه ای تبدیل می کنند. بحث هایی هم که بین ما و دیگران شکل می گیرد عموما همین حالت را دارند. اما این شاخ و برگ ها دقیقا چیست و چه طور باید آن ها را حذف کنیم؟
کلمات شبهه ناک و عبارت هایی که نشانگر عدم اطمینان شما به گفته هایتان است همان شاخ و برگ های اضافی هستند. تکه کلام ها در طول صحبت کردن و سخنرانی مثل در واقع، در حقیقت، راستش را بخواهید و…با کلماتی که نشانگر شک و تردید ما به موضوع هستند مثل شاید، احتمالا، ممکن است و…شاخ و برگ هایی هستند که حواس مخاطب را از اصل مطلب دور می کند. به علاوه چون نشان می دهد خود شما هم مثل یگ گوینده مطمئن به حرف هایتان اطمینانی ندارید پس شنونده هم نسبت به شما بی تفاوت است!
شما مصاحبه کننده یا پرسشگر نیستید!
به دنبال این هستید که گوینده مطمئن و موفقی باشید که دیگران به اعتماد به نفس و ثبات شما در طول صحبت کردن غبطه بخورند؟ پیگیر سوال پرسیدن نباشید و بیش از این که از مخاطب بپرسید حرف بزنید!
بر خلاف مذاکره با رئیس که متکلم وحده شدن و اظهار نظر های بیش از حد می تواند روی تصمیم نهایی مخاطب ما اثر بگذارد وقتی که در جایگاه یک مجری ییا مباحثه کننده قرار دارید بهتر است خودتان صحبت کنید و سوال و جواب ها را حذف کنید.
سوال پرسیدن نشانگر عدم آگاهی ما از چیزی است. وقتی که از کسی سوال می پرسیم می خواهیم اطلاعات ناقص خود را تکمیل کنیم؛ پس طبیعی است که سوال پرسیدن و به دنبال جواب گشتن آن حس اطمینانی که ما به دنبال ایجاد آن در مخاطب هستیم را ایجاد نمی کند. مثلا اگر در حال مذاکره درباره موضوع تخصصی وکالت دعاوی ملکی هستید و شما با اصطلاحاتی مثل “رفع تصرف عدوانی” آشنایی کامل ندارید به جای سوال پرسیدن همان اطلاعات محدود خود را روی دایره بحث بریزید!
پیش از هر چیز عبارات را پالایش کنید
شما هم در جواب بقیه سخن خود را با این دست عبارت های کلیشه ای منفی نظیر “نظر شخصی من این است که…”، “هنوز کامل مطمئن نیستم”،”باید بیش تر روی این موضوع کار کنم” شروع می کنید؟ این عبارات بدون این که بفهمیم بار منفی و حس عدم اطمینان را به مخاطب القا می کنند. مسلما استفاده از جمله “باید محل پروژه را تغییر دهیم” حس اطمینان و ثبات بیش تری را به مخاطب منتقل می کند تا جمله “باید محل پروژه را تغییم دهیم اما هنوز مشغول کار روی این موضوع هستیم”.
به نفع خود سکوت اختیار کنید
برای گوینده مطمئن، باهوش و توانمند به نظر رسیدن همیشه مجبور نیستیم از اهرم واژگان کمک بگیریم. در مکالماتی که همه چیز تقریبا به ضرر ما تمام شده است و راه امیدی برای برگرداندن بحث به طرف ما وجود ندارد سکوت یا مکث در سخنرانی و مکالمه بهترین گزینه برای نجات است. به علاوه سکوت غیر از این که به نفع شما است و شما را از مخمصه فراموشی کلمات حین سخنرانی یا مکالمه نجات می دهد منفعت مخاطب هم در آن قرار دارد.
بله یا خیر؛ دردسر همین جا است!
سوال پرسیدن انواع و اقسام مختلفی دارد. برخی از سوالات با چگونه، چرا، چه طور و …شروع می شود که اتفاقا خیلی هم در روزمره کاربرد دارند. اما برخی از سوالات با وجود این که متن طولانی و مفصلی دارند جواب های کوتاه و مختصری دارند.
برای این که گوینده مطمئن و باهوش تر از آن چیزی که هستیم به نظر آییم باید در طرح سوالات خود دقت بیش تری به خرج دهیم. سوالاتی که پاسخ های دردسرساز بله یا خیر را دارند ما را همزمان در دو تله جداگانه گرفتار می کنند. اولا که ممکن است با این جواب مختصر ابهامات ما برطرف نشود؛ دوما امکان دارد باز هم نیاز باشد به سوال پرسیدن ادامه دهیم؛ در حالی که همان طور که گفته شد سوال پرسیدن در مقام یک گوینده حرفه ای سرشار از اعتماد به نفس کم تر توصیه می شود.
با زبان بدن حرف بزنید
استفاده از زبان بدن هنگام حرف زدن انتقال انرژی به مخاطب است. دیدن کسانی که همراه با حرف زدن از حرکات دست و بدن استفاده می کنند نشان دهنده صمیمت، انرژی و گرمی گوینده است. در حالی که برخی از اعمال مثل بازی کردن با موها یا ور رفتن با لباس و وسیله های شخصی نشانگر عدم اعتماد به نفس و اطمینان در افراد است حرکاتی که قبلا در مطلب زبان بدن در سخنرانی به آن ها اشاره شد نشانگر گوینده مطئن و همه فن حریقی است که اتفاقا به دلیل تسلط روی بحث از دست و بدن خود برای بهتر حرف زدن کمک گرفته است.
