معمولا در طول کسب آمادگی برای ارائه سیمنار با فنون سخنوری یا سخنرانی و هر همایشی که قرار است ما نسبت به مخاطبان لحظات بیش‌تری تک‌گویی کنیم روی اصل خلاصه‌گویی تاکید می‌شود. این تاکید هم تفسیر خاص خودش را دارد و با توجه به افزایش مشغله و کمبود وقت یا زمانی که اکثر افراد جامعه هم اکنون باید آن مواجه هستند منطقی به نظر می‌رسد. از طرفی سخنران نیز گاهی برای مدیریت زمان و هزینه‌ها نیاز دارد مدت زمانی که قرار است سخنرانی کند را به محدود سازد و به دنبال آن مطالب را خلاصه‌وار ارائه می‌دهد. اما شاید باعث تعجبتان شود اگر بگوییم به عنوان یک سخنران حرفه‌ای لازم است از برگزاری سخنرانی‌های اجمالی اجتناب کنید!
با وجود تمام مزایایی که خلاصه‌گویی برای کنترل بهتر زمان و جلوگیری از اعتراض مخاطبان در سخنرانی دارد دلایلی وجود دارد که به عنوان یک سخنران باید از این که خیلی خلاصه متن سخنرانی خود را تهیه کنید اجتناب نمایید. برخی از این مهم‌ترین دلایل را در ادامه این مطلب در دانشگاه زندگی می‌خوانید.
6 دلیل برای این که از برگزاری سخنرانی های اجمالی اجتناب کنید
زمان تعیین شده برای سخنرانی به تنهایی مشکل‌ساز نیست و خیلی از اوقات می‌توان بدون خلاصه‌گویی تمام مطالب را به خوبی به مخاطبان منتقل کرد. مشکل اصلی زمانی ایجاد می‌شود که دقیقا نمی‌دانیم برای بخش‌های وقت‌گیر سخنرانی که بیشتر با تعامل با مخاطبان گره خورده است دقیقا چه قدر زمان نیاز داریم. البته خیلی از اوقات از زمان مشخص شده تجاوز می‌کنیم چون مایل هستیم در حد امکان هیچ چیز ناگفته نماند و همه چیز کامل باشد.
برخی از دلایلی که شاید باعث شود نسبت به عدم شرکت یا مدیریت سخنرانی های اجمالی قانع شوید عبارتند از:
سخنرانی های اجمالی معمولا فراموش‌پذیر است
در یک سخنرانی با مدت زمان و ظرفیت محدود سخنران در بهترین حالت می‌تواند لایه‌های سطحی یا همان مطالب پیش‌پاافتاده ظاهری را مطرح کند. این دیدگاه که همه مردم یه چیز را با یک بار تکرار به خاطر می‌سپارند تنها یه فرضیه می‌باشد که کاملا مردود است. مردم نیاز دارند تا یک دیدگاه یا مطلب را به صورت باز بشنوند و ببینند تا به خوبی تفهیم شوند.
به همین دلیل است که توصیه می‌شود سخنران با آرامش خاطر، زمان کافی و امکانات مناسب به تشریح مسائل بپردازد، آن‌ها را به بحث بگذارد و مخالفان یا موافقان خود را بشناسد.
هیچ مطلبی در سخنرانی اجمالی دوام نمی‌آورد!
در سخنرانی های کوتاه هر چند مطالب زیادی را منتقل کنید، باز هم باید بپذیرید که همه چیز فانی است و چندان دوام نمی‌آورد.
راه جلوگیری از بروز این مشکل آن است که یک بار برای همیشه بپذیرید سخنرانی جایی برای انتقال اطلاعات از یک فرد به فرد دیگر نیست؛ بلکه قرار است داده‌هایی به صورت خاص توسط یک فرد با تجربه و دوره‌دیده تشریح شود تا به خوبی درک گردد.
سخنرانی اجمالی شما را یک جنرالیست جلوه می‌دهد!
برای هر سخنران مهم است که توانایی و دانش وی توسط مخاطبان درک گردد و به خوبی تحسین شود. وقتی که سخنرانی اجمالی باشد مسلما دید دیگران به سخنران به عنوان فردی است که اطلاعات کلی درباره موضوعات متنوع دارد و به زبان ساده یک جنرالیست یا فردی است که نگاهی عمومی دارد. اما قطعا کسی این فرد را یک متخصص خطاب نمی‌کند.
سخنرانی های اجمالی هرگز انگیزشی نمی‌شوند
یکی از ویژگی‌های یک سخنرانی ارزشمند انگیزشی بودن آن است. این که یک سخنرانی بتواند در فرد انگیزه کافی را ایجاد کند تا فکر کند، سوال بپرسد و یا ارتباط بیش‌تری با سخنران برقرار سازد.
در سخنرانی اجمالی فرصتی برای این که سخنان انگیزشی ارائه دهیم وجود ندارد و همه چیز کاملا عادی و یکنواخت پیش می‌رود.
سخنرانی های اجمالی خسته‌کننده می‌شوند
در صورتی که مخاطبان شما تلفیقی از افراد مختلف با سطوح علمی مختلف باشند آن گاه ممکن است اطلاعات شما برای یک دسته بالاتر از سطح علمیشان باشد و برعکس برای یک دسته که اطلاعاتی فراتر از شما دارند خسته کننده واقع شود.
سخنرانی های اجمالی گاهی کارآمد یا موثر واقع نمی‌شوند
سخنرانی کردن چه میان جمعیت در سالن سمینار و همایش باشد و چه سخنرانی در محیط آزاد و با جمعیت کوچک‌تر باشد فعالیتی است که به تلاش فیزیکی و تقلای روحانی سخنران نیاز دارد و بنابراین سخنران باید از تنبلی و کاهی در آمادگی پیش از سخنرانی دوری گزیند. به علاوه هر فردی با توانایی‌های مشخصی در صحبت کردن زاده می‌شود و این توانایی‌ها از همان سنین کودکی و تحت تاثیر محیط و خانواده رشد می‌یابد. اما این تفکرات درباره فن بیان و توانمندی در صحبت کردن به مرور زمان اعتماد به نفس را از افراد می‌گیرد و کم کم خود واقعی آن‌ها را پشت حس حسادت نسبت به سایر سخنرانان محو می‌کند.
تا زمانی که به اندازه کافی در فنون سخنرانی مهارت پیدا نکرده باشید شاید نتوانید محتوا را دقیقا با زمانی که به شما اختصاص داده شده است تطبیق دهید. در صورتی که مجبور هستید اطلاعات ناقص و مختصری را در مدت زمان خیلی محدود ارائه دهید بهتر است قبل از شرکت در این جلسه صادقانه با خودتان فکر کنید. فکر کنید ببینید آیا واقعا نیاز دارید اطلاعات پراکنده درباره موضوعی به مخاطبان ارائه دهید که خودشان قادر هستند با جستجو در اینترنت، پرس و جو و صرف وقت بیشتر به دست آورند؟