حتی اگر سخت‌ترین و کارآمدترین تکنیک‌ها را برای رهایی از بی‌توجهی مخاطبان به کار ببرید باز هم این اصل مهم در همه سخنرانی‌ها حاکم است که مخاطب به مرور زمان کم‌توجه می‌شود و از میل و اشتیاق او برای شنیدن حرف‌های سخنران کاسته می‌شود. فرض کنید یک سخنرانی 50 دقیقه‌ای در دانشگاه دارید. اگر یک دوربین مداربسته به صورت متحرک تمام حرکات و عکس‌العمل‌های مخاطبان را ثبت کند متوجه می‌شوید که چه طور به مرور زمان یادداشت‌برداری افراد، تمایل آن‌ها به فیلم‌برداری یا سکونت کامل روی صندلی کاهش می‌یابد. شاید به همین دلیل است که گفته می‌شود یک سخنران از صفر تا صد سخنرانی به روش های جذب مخاطب نیاز دارد.
گاهی میزان توجه مخاطبان تا حدی کاهش پیدا می‌کند که سخنران آرزو می‌کند ای کاش یه دکمه توجه وجود داشت تا هر زمان که می‌خواست با فشردن آن مخاطبان را از خواب بیدار می‌کرد یا توجه از دست رفته آن‌ها را برمی‌گرداند.
البته در حقیقت هم سخنران باید فن بیان خود را به مثابه یک دکمه ریست یا تنظیم مجدد بداند و از آن به عنوان روش‌های جذب مخاطب استفاده کند. اما این که این دکمه ریست یا تنظیم مجدد کجا است، چه طور باید آن را روشن کرد و چه زمانی باید آن را فشرد را به دانشگاه زندگی بسپارید. در این مطلب می‌آموزید که چه طور توجه از دست رفته مخاطبان را با روش‌های جذب مخاطب برگردانید.
با روش های جذب مخاطب ، توجه از دست رفته آن‌ها را برگردانید
مهم‌ترین سوالی که در این مرحله مطرح می‌شود آن است که سخنران دقیقا هر چند وقت یک بار به چنین کاری (فشردن دکمه فرضی ریست برای افزایش توجه افراد) نیاز دارد؟
جلب توجه دیگران با استفاده از فن بیان هزینه‌ای ندارد؛ فقط باید حواستان باشد که هر ده دقیقه یک بار به صورت حدودی این دکمه را فشار دهید.
همواره دقت داشته باشید که این ده دقیقه و استفاده از روش های جذب مخاطب بر حسب فاکتورهای متفاوتی تغییر می‌یابد. گرمای سالن سخنرانی، جمعیت داخل سالن، زمان برگزاری سخنرانی و حد و حدود حوصله مخاطبان شما همه و همه تعیین‌کننده هستند.
انواع روش‌های جذب مخاطب با فن بیان
دلواپسی و هراس از سخنرانی را کنار بگذارید. داستان‌سرایی، نگاه و گرایش طنز در طول سخنرانی و در نهایت بی‌توجهی به کلماتی که به کار می‌برید همه و همه از روش‌های جذب مخاطب هستند.
داستان‌سرایی برای جلب توجه از دست رفته
حتی بی‌خیال‌ترین و کسل‌ترین فردی که برای سخنرانی حاضر شده است با شنیدن جمله “می‌خواهم چیزی تعریف کنم که ممکن است برای شما هم رخ داده باشد” توجهش جلب می‌شود.
به طور کلی یکی از در دسترس‌ترین دکمه‌هایی که می‌توان بدون هیچ هزینه‌ای برای جلب مخاطب از آن استفاده کرد همین داستان‌سرایی است. همین که بگویید ” می‌خواهم بدانید در فلان موقعیت چه اتفاقی برای من افتاده است” همه مخاطبان با حواس جمعی به شما گوش فرا می‌دهند.
بیان طنز برای جلب توجه مخاطبان
هیچ کسی نمی‌تواند بی‌توجهی خود را نسبت به یک بحث زمانی که خنده و لبخند سایر مخاطبان را می‌بیند ادامه دهد. برای استفاده از طنز اولا به یاد داشته باشید که استفاده از تمام استیج سخنرانی ضروری است. اصلا این استیج برای شما و به همین منظور طراحی شده است. تاثیر شروع و پایان طنز روی سخنرانی بیش‌تر از هر عامل دیگری می‌تواند توجه از دست رفته مخاطبان را برگرداند.
استفاده از کلماتی که نشانگر ورود به بحث جدید هستند
خیلی از کلمات در سخنرانی آن قدر حساس هستند که باید در استفاده از آن‌ها نهایت وسواس را به خرج داد. مثلا گفتن عبارت “در نهایت” یا “به طور خلاصه” نشان‌دهنده اتمام بحث مفصلی هستند که قبلا شروع کرده بودید. در چنین شرایطی استفاده مکرر از آن در حالی که بحث به اتمام نمی‌رسد به نحوی مخاطب را نسبت به کلمات بی‌توجه می‌کند.
در زمان انتقال از یک مبحث به بحث دیگر توصیه ما استفاده از عبارات و کلماتی است که مخاطب را هشیار می‌کند. مثلا ذکر عنوان بحث بعدی با صدای بلند و رسا. این که بخواهیم خواندن عناوین روی اسلایدها را به خود مخاطب واگذار کنیم قطعا در استفاده از روش‌های جذب مخاطب ناکام بوده‌ایم.
از علل دیگری که ما را ملزم به استفاده از این عبارات آگاهی‌بخش می‌کند به درازا کشیدن موضوع سخنرانی می‌باشد. گاهی بحث آن قدر طولانی می‌شود که مخاطب برای این که سرنخی از بحث به دست آورد به تلنگر ما نیاز دارد.
تعیین زمان استراحت برای پرسش و پاسخ
از قدیم‌الایام رسم بر این بوده است که پایان هر سخنرانی مخاطبان به طرح پرسش بپردازند تا سخنران پاسخ دهد. اما این روش قدیمی در دنیایی که حوصله مخاطبان ما نسبت به گذشته ناچیزتر و کم‌تر می‌شود چندان جوابگو نیست. شاید راه حل بهتر از میان روش های جذب مخاطب ، تعیین زمان استراحت مابین زمان اصلی سخنرانی برای پرسش و پاسخ باشد. هر چند که این روش تبعاتی مثل بی‌نظمی و هرج و مرج دارد اما با یک استراتژی نظام‌مند می‌توان آن را به خوبی مدیریت نمود.