لازم نیست این‌قدر نگران ورزش کردن در سال جدید باشید _ اگر از این استرس اجتناب کنید عمر بیشتری نصیب‌تان خواهد شد
وارد سال جدید شده ایم و انگار که همۀ مردم تصمیم دارند تا در سال جدید از نظر جسمانی تحرک بیشتر داشته باشند و استرس کم‌تری را به خودشان وارد کنند. اما پارادوکس جالبی در این یک هدف نهفته است. ما آن‌قدر راجع به ورزش کردن استرس می‌گیریم که به سیستم شناختی و جسمانی خودمان ضربه می‌زنیم. اما تنها کاری که لازم است تا انجام دهید، این است که دست از نگران شدن راجع به این‌جور چیزها بردارید.
یک تحقیق روان‌شناختی _ جسمانی برای نشان دادن ارتباطات بین ادراک ما از ورزش جسمانی و مرگ و میر ترتیب داده شد و 60 هزار نفر در آن شرکت کردند. نتیجۀ تحقیقات نکات جالبی را برای ما به ارمغان آورد: این‌که مردمی که به خاطر نداشتن تحرک بدنی بیش از حد نگران می‌شدند، در 21 سال آینده درصدِ بیشتری از مرگ و میر را به خودشان اختصاص می‌دادند. این در حالی است که میزان واقعی تحرک جسمانی آن‌ها اصلاً در نظر گرفته نمی‌شود و عامل اصلی این پدیده، همان نگرانی و استرس است.
اما برعکس، اگر باور داشته باشید که به قدر کافی تحرک بدنی دارید، می‌توانید سلامت بدنی را به خودتان القا کنید. در یک تحقیق که به وسیلۀ دانشگاه هاروارد آمریکا ترتیب داده شد، دانشمندان می‌خواستند این موضوع را به صراحت آزمایش کنند. از این روی، به یک گروه بزرگ از کارگران هتل گفتند که کارهای روزمره‌ی شما در هتل دقیقاً مثل ورزش کردن می‌ماند و بدن شما را سالم نگه می‌دارد. اما به گروه دوم چنین اطلاعاتی داده نشده بود. بعد از گذشت یک ماه، دانشمندان ما توانستند ارتقای سطح سلامتی چشمگیری را در میان گروه اول ببینند: فشار خون آن‌ها به خوبی تنظیم شده بود و به سطح نرمال رسیده بود و دو پوند (معادل 0.9 کیلوگرم) کاهش وزن داشتند. هیچ‌کدام از این تغییرات حیاتی در گروه دوم دیده نشده بود.
متا استرس
باوری که به صورت عامه در میان تمام جوامع رواج دارد، این است که استرس برای روح و روان و جسم آدمی مثل سم می‌ماند، اما این ادعا به هیچ‌وجه برای شما واضح سازی نشده است. برای مثال در تحقیقی در سال 2016 در میان 700 هزار زن بالغ، مبرهن شد که باور خود ما به استرس داشتن هیچ تأثیری بر روی مرگ و میر ندارد.
همان‌طور که درباره‌ی میزان فعالیت و کارگران هتل به شما گفتم، نوع نگاه و نگرش شما به استرس می‌تواند مشکل بزرگ‌تری از خود استرس را بسازد. بسیاری از تحقیقات و پژوهش‌ها توانسته‌اند بر این ادعا مهر تأیید بزنند.
در یک تحقیق بزرگ که برای مدت 9 سال به طول انجامید، محققین سعی کردند استرس و میزان تأثیر آن را بر روی سلامتی و مرگ و میر انسان ارزیابی کنند. در این تحقیقات، محققین نه تنها بر روی میزان استرس هر فرد در زندگی‌اش، بلکه بر روی باورهای فرد راجع به میزان خطرناک بودنِ استرس نیز تمرکز کردند.
نتایج تحقیقات نشان داد که نه حجم وسیعی از استرس و نه نوع نگاه و نگرش مردم به میزان خطرناک بودن استرس برای سلامتی‌شان، نمی‌تواند سبب مرگ زودرس برای انسان شود. اگرچه، افرادی که میزان استرس بالایی را به محققین گزارش کرده بودند و همچنین معتقد بودند که استرس می‌تواند آثار وحشتناکی روی سلامت انسان داشته باشد، ریسک مرگ زود به هنگام را تا حدود 43 درصد افزایش داده بودند. انا در هر حال، دبیر این مجموعه این‌چنین اذعان کرد: (نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که افزایش حجم استرس و تأثیر آن بر روی سلامت انسان، می‌تواند به عنوان یک تیم دو نفره درصد خطر مرگ زود به هنگام را بیشتر کند.)
جالب این‌جا است که آن‌هایی که درصد استرس بالایی را گزارش داده بودند اما معتقد نبودند که این استرس تأثیر مخربی بر روی سلامت‌شان دارد، درصد مرگ و میر بسیار کم‌تری را به خودشان اختصاص داده بودند. این ماجرا حتی در مقایسه با کسانی که استرس کمی داشتند نیز صدق می‌کند.
سال نو، تفکر نو
چیزی که این دو تحقیق را به یکدیگر متصل و مربوط می‌کند، این است که نوع تفکر شما می‌تواند بر جنبه‌های مثبت و منفی استرس و ورزش کردن شدیداً تأثیرگذار باشد. و اما سوالی که پیش می‌آید: (چگونه می‌توانیم ذهنیت و طرز تفکرمان را تغییر دهیم؟)
نقطۀ شروع شما باید دقیقاً جایی باشد که نگرانی راجع به میزان ورزش کردن و تجرکات جسمی خودتان را کنار می‌گذارید. مخصوصاً در مقایسه با دوستان و آشنایان و همکارانی که استانداردهای بسیار بالایی دارند یا مدام از روند پیشرفت‌شان عکس می‌گیرند و در فضای مجازی منتشر می‌کنند.
سعی کنید راهنمایی‌های عامۀ ورزش کردن را در سطوح عادی دنبال کنید و به خودتان سخت نگیرید، اما یادتان باشد که به خاطر ورزش کردن و تحرکات جسمی باید به خودتان جایزه بدهید، و لزومی ندارد که به خاطر نداشتن تحرکات جسمانی خودتان را مجازات کنید. این کار می‌تواند انگیزه‌ی شما را برای ورزش کردن و همچنین پتانسیل شما را برای جذب فواید مختلف ورزش بالا ببرد _ مثل همان کارگران هتل.
با توجه به مسئله‌ی استرس، شما باید فکر کردن راجع به آثار مخرب استرس روانی را کنار بگذارید، این‌که استرس ممکن است چقدر بد و مخرب باشد؛ خصوصاً در مواقعی که در معرض استرس هستید و با ایجاد یک ارتباط بین خود استرس و تفکر راجع به آثار مخربش بر روی سلامت روح و جسم، می‌توانید ریسک مرگ زود به هنگام خودتان را بالا ببرید. وقتی مردم راجع به خطرناک بودنِ استرس فکر می‌کنند، اصولاً به سوی یک سری از رفتارهای خطرناک‌تری هدایت می‌شوند که مثلاً برای مقابله با استرس است اما هیچ عایدی جز مضررات جدید ندارد، رفتارهایی همچون سیگار کشیدن، خودخوری و یا مصرف بیش از حد الکل.
دو دیدگاه روان‌شناسی نوین می‌تواند در این عرصه به شما کمک شایانی کند: اولاً این‌که لطفاً راجع به میزان خطرناک بودن استرس نگران نشوید. تنها نگران این موضوع باشید که فکر کردنِ بیش از حد به این موضوع چه‌قدر می‌تواند از کاه کوه بسازد و مشکل‌تان را دو برابر کند. پس با نگران نشدن راجع به استرس، شما می‌توانید هرنوع استرسی را از بین ببرید. همچنین شما می‌توانید با استفاده از دیدگاه، سوق داده شدن به سمت رفتارهای پرخطر را نیز از میان بردارید.
دومین دیدگاه این است که شما می‌بایستی استرس را به عنوان یک بخش کاملاً از عادی بپذیرید. این بخش کاملاً عادی، یک نوع مکانیزم دفاعی برای رو به رو شدن با تهدیدات مختلف است. در طی تحقیقات و آزمایشات مختلف ثابت شده که وقتی مردم به عنوان یک عامل محرک به استرس نگاه می‌کنند، فواید بی‌شماری به سمت‌شان حواله می‌شود.
یک تغییر عمیق در نوع نگرش و تفکر و یک کاهش در سطح نگرانی می‌تواند یک هدف بسیار عالی برای دست‌یابی باشد.