ظاهر مناسب کاری داشته باشید
ظاهر مناسب کاری راهی است که مردم شمارا جدی بگیرند. اندیشه مناسب بودن برای نقش شما باید کاری که نجوم می‌دهید و شرکتی که برایش کار می‌کنید سازگاری داشته باشد. لباس مناسب کاری را به‌طور مفصل در کتابم، عامل برداشت تصویری، شرح داده‌ام. مفهوم ((مناسب)) بسته به نوع کار شرکت‌ها و محصول یا خدمات، محل شرکت، تاریخ و سنت‌های آن و نظایر این‌ها فرق می‌کند. ازنظر تاریخی، نظریه ظاهر مناسب کاری از کار حرفه‌ای طبقه متوسط و بالاتر امور مالی، حقوق، پزشکی و نظامی که تحت سلطه مردان بوده است، ناشی می‌شود و به سایر جنبه‌های تجارت و امور صنفی گسترش می‌یابد. تقریباً « در همه‌جا برداشت امروزی نوع لباس دوران ملکه ویکتوریا و پس از انقلاب صنعتی که در ابتدا توسط مردان مورداستفاده قرار می‌گرفت و بعد از سوی زنان هم تقلید شد، به‌عنوان لباس یکسان امور تجاری پذیرفته شناخته می‌شود. لباس کاری سنتی ((نظام حاکم)) تصویری رسمی و محافظه‌کارانه را ارائه می‌دهد و می‌تواند توسط همه مورداستفاده قرار گیرد. این لباس شامل موارد زیر است:
1-کت‌وشلوار تیره به رنگ سرمه‌ای یا خاکستری با پیراهن سفید یا کمرنگ؛
2-رنگ بسیار کم در پیراهن یا دستمال‌گردن؛
3-ازنظر دوخت یا نوع پارچه معمولی ورسمی؛
4-کفش و جوراب تیره؛
5-زینت آلات بسیار محدود؛
6-لباس او کشیده با حداقل تزئینات؛
7-مدل کلاسیک و نه امروزی.
برخی سازمان‌ها این نوع لباس پوشیدن سنتی را تشویق نمی‌کنند زیرا برای محصول یا خدماتی که ارائه
می‌دهند خیلی رسمی است و ترجیح می‌دهند کارکنان از لباس‌های غیررسمی استفاده نمایند. تنها راه یافتن
آنچه موردقبول است سؤال مستقیم است: ((آیا در اینجا مقررات خاص برای لباس‌دارید؟)) یا از چشمان
خود استفاده نمایید و نقش کارآگاه را بازی کنید. راه آزمایش‌شده ایستادن برکنار آسانسور یا در خروجی و دیدن افرادی است که می‌آیند و می روند. این کار بیش از کتاب راهنما به شما یاد می‌دهد. اگر تصویر سازمان دقیق نباشد نمی‌تواند دستورالعمل‌های واضحی درمورد تصویر کارکنانش ارائه دهد. در این صورت‌مسئله تنها قضاوت شما درباره ترتیبی است که مناسب تشخیص می‌دهید:
1-اگر کارمند ارشد هستید همیشه مرتب لباس بپوشید. هرچه ارشدتر باشید مهتر است که همیشه مناسب لباس بپوشید.
2-اگر ارشد نیستید لباس‌های معمولی را که برای کار آماده‌شده‌اند بپوشید. روسای شما این نکته را درکمی یابند که پول کافی به شما نمی‌دهند، بلکه آنان فکر خواهند کرد شما کار خود را آن‌قدر جدی نمی‌گیرید که برای تهیه لباس مناسب سرمایه‌گذاری کنید.
3- اگر برای خودتان کارمیکنید لباس بد نپوشید. از لباس‌های باکیفیت بالا استفاده کنید تا جلوه ای از موفقیت را نشان دهید.
خویشتن‌داری شخصی و هدف شرکت
ازنظر تاریخی، لباس کار حرفه‌ای بر مبنای اندیشه خویشتن‌داری ساخته‌شده است. ((روی پی روبنشتاین))، نویسنده کتاب آیین لباس پوشیدن، می‌گوید لباس کار چنان طراحی‌شده بود که سلطه انسان را بر احساساتش نشان دهد. ا.و منظور خود را اینطور بیان می‌کند: ((اعتقادی در سطح وسیع وجود درد که هر شخص درستکار حرفه‌ای هدف‌های شخصی اظهارات خود را به نفع هدف شرکت و نقش اجتماعی مهار می‌کند.)) اگر قرار باشد زنان هم وارد این معرکه شوند بهتر است اسباب کار را آماده کنند و بازهم به گفته روبنشتاین ((ابعاد جنسی، مادرانه و پرورشی ظاهر خود را به حداقل برسانند.)) آیینه‌ای لباس پوشیدن دائماً ” نقض می‌شوند. سازمان‌هایی که خلاقیت و نوآوری را پرورش می‌دهند غالبا” قوانین ویژه لباس پوشیدن را تخفیف داده‌اند. دیگران که از واکنش نسبت به درک پایین از لباس غیررسمی رنج می برندکارکنان خود را تشویق می‌کنند تا به لباس شاخص وقابل تشخیص‌کاری بازگردند.مهم‌تر از همه چگونگی ظاهر شماست – که به نحوه ی برخورد مربوط می‌شود- شما باید در لباس خود راحت باشید، ازنظر جسمی راحت و آسوده باشید.
گای اسپرانزا
