بعد از این که فعالیت شما به عنوان یک سخنران رونق گرفت و برای سخنرانی‌های زیادی دعوت شدید ممکن است معیارهایتان نسبت به گذشته تفاوت کند و مثل قبل به تیپ سخنرانی یا کنفرانسی که در آن جهت سخنرانی کردن دعوت شده‌اید توجه نداشته باشید.
چنان چه می‌دانید تصمیم‌گیری پیرامون موضوع سخنرانی کار ساده‌ای نیست. وقتی قرار است در یک زمینه خاص به تحلیل موضوع بپردازید هزار و یک موضوع رنگارنگ به سمت شما هجوم می‌آورند و در مجموع باعث می‌شوند تا نوع یا تیپ سخنرانی‌هایی که در آن شرکت می‌کنید مورد ارزشمندی در رزومه کاری شما نباشد.
برای این که بهتر با چند مورد از انواع تیپ سخنرانی دردسرساز آشنا شوید خیلی زود شما را به خواندن آموزش امروز دانشگاه زندگی دعوت می‌کنیم.
5 تیپ سخنرانی دردسرساز که باید از ارائه آن‌ها اجتناب کنید!
قبلا درباره تیپ‌های رایج در سخنرانی صحبت کردیم. تیپ چند منظوره، تیپ مردمی و تیپ سخنرانی در رویدادهای مختلف از جمله تیپ‌هایی هستند که سخنرانان می‌توانند بنا به موقعیتی که در آن قرار دارند به سخنرانی بپردازند. مثلا در تیپ چند منظوره به موضوعاتی مرتبط با objects یا اشیا پرداخته می‌شود. اشیا نه به معنی هر آن چه که اطراف ما وجود دارد؛ بلکه به معنا مردم، موقعیت‌ها، مواردی که حضور فیزیکی ندارند نظیر تکنولوژی و دنیا مجازی و خلاصه مسائلی که به صورت چندمنظوره در یک سخنرانی بررسی می‌شوند. در میان تیپ‌های رایج سخنرانی، این تیپ بیش از سایر تیپ‌ها به چشم می‌خورد.
در تیپ مردمی، موضوع مورد نظر را با استفاده از اسامی و مردمانی که در سوژه ما تاثیرگذار بودند هدایت می‌کنیم. انسان‌های نامدار و موثر زیادی در تاریخ وجود داشتند که هر یک در شکل گیری بخشی از تاریخ به صورت خاص نقش داشته‌اند. روایت بخشی از زندگی آن‌ها، نقل قول‌ها در سخنرانی و ربط عملکرد آن‌ها به موضوع سوژه خوبی می‌شود و ما را از باقی ترفندها بی‌نیاز می‌سازد. تیپ رویداد نیز می‌تواند هر چیز و هر حادثه‌ای باشد که در گوشه‌ای از زمان اتفاق افتاده است.
با این حال 5 تیپ سخنرانی وجود دارد که اگر درگیر آن شوید حتما برایتان دردسرساز خواهد شد!
تیپ اول: تیپِ” می‌خواهم درباره همه چیز سخنرانی کنم”
سخنرانانی که عاشق موضوع سخنرانی خود هستند و آن قدر بر جزئیات تسلط دارند معمولا درگیر این تیپ سخنرانی می‌شوند. بگذارید موضوع را بازتر کنیم. فرض کنید سخنرانی هستید که قرار است درباره مشکلات آلودگی هوا به سخنرانی بپردازید. این معضل، معضلی گسترده است و علم شما هم به گستردگی معضل آلودگی هوا، کنترل آن، درمان بیماری‌های مرتبط با آن و فرهنگ‌سازی در ارتباط با آن می‌باشد. از این رو به ظرافت به توضیحات خیلی تخصصی در باب هر یک از این موارد می‌پردازید؛ غافل از آن که این اشتیاق شما باعث بارگذاری یا انتقال بیش از حد اطلاعات به مخاطبان می‌شود و خودتان خبر ندارید!
نکته مهم در ارائه اطلاعات آن است که باید بپذیریم هیچ سخنرانی نمی‌تواند در آن واحد و در یک جلسه سخنرانی، تیپِ “می‌خواهم درباره همه چیز و از همه جا سخنرانی کنم” را اجرا کند!
اگر این تیپ سخنرانی را اجرا می‌کنید و از این بابت احساس گناه می‌کنید حتما به راهنمای تنظیم اسلایدها در سخنرانی توجه کنید. چنان چه می‌دانید اسلایدها نقش مهمی در تنظیم مدت زمان سخنرانی دارند. عادت ساخت اسلاید در تعداد بالا برای سخنرانی ها، روند اشتباهی است که همه ما به نحوی با آن درگیر شده ایم. اما قانون نانوشته ای برای تولید اسلایدها وچود دارد که می گوید: اسلاید هر چه کم تر، هر چه مختصر و حاوی کلیدواژه های بیشتر، بهتر!
تیپ دوم: تیپِ ” سر و ته داستان را به هم بچسبان!”
گاهی پیش می‌آید که مشغول گوش کردن به صحبت‌های کسی هستیم و وقتی به خودمان می‌آییم می‌بینیم سر و ته صحبت‌هایش هیچ ربطی به هم نداشت! با این حال این ما هستیم که در پایان باید همه چیز را به هم ربط دهیم و در این راه آشفته شویم!
تیپ سخنرانی دردسرساز بعدی مشابه با همین موقعیت است و در واقع حامل این پیام به مخاطب است که خودت سر و ته داستان به هم بچسبان! در این تیپ هیچ انسجامی بین بخش‌های مختلف سخنرانی دیده نمی‌شود و سخنران سعی کرده است از هر دری، سخنی به میان آورد!
راه حل این تیپ مشکل‌ساز آن است که سخنرانی را پیرامون بخش‌های کلیدی سازمان دهید. به این شکل که تمرکز خودتان را از بخش‌های جانبی دور کنید و فقط به بخش‌های مهم تکیه کنید.
تیپ سوم: تیپِ ” لیست خرید!”
این تیپ دقیقا در مقابل تیپ قبلی قرار می‌گیرد. حالتی که مخاطب تصور می‌کند مشغول مطالعه لیست خرید است؛ اما چرا لیست خرید؟!
لیست خرید حاوی بخش‌های کلیدی است که شبیه به بالت‌های پشت سر هم، لیست شده‌اند. حالتی که انگار تمام بخش‌های مهم بدون هیچ مقدمه‌ای پشت سر هم ردیف می‌شوند و به خورد مخاطب داده می‌شوند. حس شما از چنین ارائه‌ای چیست؟!
در این روش هیچ تنوعی دیده نمی‌شود. داستان‌ها، تحلیل‌ها، مطالعات موردی و استعاره‌هایی که می‌توانند در مقام تایید موارد حقیقی ظاهر شوند از جمله بخش‌هایی هستند که به تنوع یک سخنرانی می‌افزایند.
تیپ چهارم: تیپِ بی‌رحمانه!
این تیپ در مقابل تیپ قبلی قرار می‌گیرد. هر چه قدر که تیپ قبلی مختصر و نکته‌وار بود، در این نوع سخنرانی، سخنران آوار اطلاعات را در قالب تنوع بیش از حد استعاره‌ها، داستان‌سرایی، آمار و ارقام تحویل مخاطب می‌دهد. حتی گاهی میزان طنز در سخنرانی به حدی می‌رسد که مخاطب را دلزده می‌کند؛ طوری که او تشنه انسجام و یه نظم دلپذیر در ارائه اطلاعات می‌شود.
تیپ پنجم: تیپِ جنگ علیه ثانیه‌شمار ساعت!
در این تیپ از سخنرانی همه چیز معمول و استاندارد است. سخنران از بخش‌های متنوع و متعددی برای سخنرانی خود استفاده کرده است و طبق محاسباتی که داشته همه چیز سر موقع تمام می‌شود؛ اما به محض شروع سخنرانی مسابقه‌ای مقابل ثانیه‌شمار ساعت شروع می‌شود و مانع از به اتمام رساندن سخنرانی سر وقت معین می‌شود. البته تا زمانی که به اندازه کافی در فنون سخنرانی مهارت پیدا نکرده باشید شاید نتوانید محتوا را دقیقا با زمانی که به شما اختصاص داده شده است تطبیق دهید. مثلا تخمین این که چند صفحه پاورپوینت یا چند عنوان برای سی دقیقه کفایت می‌کند برای فردی کم‌تجربه دشوار است.
جالب بود مرسی
ممنون از مقاله های کاربردیتون